ขาเกวียน หมายถึง (โบ) น. ลูกล้อเกวียน เช่น ขาเกวียนขาหนึ่ง. (อัยการเบ็ดเสร็จ).
ดูใน ขา ๑.
น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Strobilanthes dolicophylla R. Ben. ในวงศ์Acanthaceae ต้นสูงประมาณ ๑ เมตร ปลูกเป็นรั้ว. (๒) ชื่อเห็ดชนิดหนึ่งในพวกเห็ดโคน แต่ใหญ่และแข็งกว่า. (๓) เรียกอ้อยชนิดลําเล็กสีเหลืองว่าอ้อยขาไก่.
ดู หางแข็ง.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Monochoria vaginalis (Burm.f.) Kunthในวงศ์ Pontederiaceae ดอกสีม่วงนํ้าเงิน เกิดในนํ้าและปลักตม กินได้.
น. ไข่แมลงวัน เรียกว่า ไข่ขาง. (อะหม ขาง ว่า ขว้าง, วาง, ทิ้ง).
(ถิ่น-อีสาน) น. รอดเรือน.
(ถิ่น-อีสาน) น. ดั้งจมูก.